بعد از چند وقت درگيري باخودم دارم مثل هميشه باخودم کنار ميام ...دارم دوباره آروم ميشم و البته ميرم تو خودم مثل يه سنگ مثل يه غروب مثل يه کوه تو دمن يه دشت....
البته خودم تنهايي به اين آرامش نرسيدم دوستاي خوبي م دارم که با حرفاشون و نصيحتاشون سهم بزرگي در اين آرامش داشتن (قابل توجه بعضي ها)
از همشون ممنونم ...