کم کم دارم نزديک ميشم به روز موعود روزي که فکر ميکنم روز شروع تحولات من باشه روزي که بايد موقعيتم رو ول کنم و برم بمدت 2 سال سربازي مسخرست نه؟
ولي حقيقت داره خيلي طول کشيد تا قبولش کنم البته خودم رو روي موج هاي زندگي قصد دارم رها کنم تا ببينم چي ميشه...
آدم تواين مملکت اختيارش دست خودش نيست متاسفانه....

ممکنه که از اول اسفند به مدت سه ماه نتونم بنويسم فعلا چون تو سربازي از اينترنت و ايميل خبري نيست
بايد بشين و پاشو تمرين کنيم
واي